CNN) این یکی از رمز و رازهای بزرگ عصر ماست: نه هیولای دریاچه ، استون هنج یا شهر گمشده آتلانتیس. این مورد مهاجم مفقود شده است - نه آنقدر ودونیت ، یک نوع بیشتر از آنچه اتفاق افتاده است؟
کسانی که گرفتار آن اتفاقات عجیب و غریب بودند ، هرگز تاریخچه را فراموش نخواهند کرد: پاریس ، 12 ژوئیه 1998 ، بازی چهار سال در ساخت - فینال جام جهانی فیفا.
مورخان این بازی را به عنوان پیروزی 3-0 برای زین الدین زیدان و فرانسه ثبت خواهند کرد ، نتیجه ای که صحنه های هیجانی جشن را در شانزلیزه برای کشور میزبان این مسابقات برانگیخت.
این تنها فینال جام جهانی بود که برزیل بین سالهای 1994 و 2002 از دست داد ، اما داستان خیلی بیشتر از آن وجود داشت و بخش زیادی از هیجان قبل از یک توپ حتی به بیرون زده می شد.
درام آن لحظه شاید به بهترین وجه خلاصه داستان جان مشهور ، مفسران مشهور مسابقه بی بی سی باشد ، که در طول کار پخش خود 10 تورنمنت جام جهانی را پوشش داد.
موتسون به سی ان ان اسپرت گفت: "ورق های تیم به طور معمول توسط مباشرین تحویل داده می شد ؛ و ببین ، اسم رونالدو در آنجا نبوده و همه افرادی که به کمک خود می نگرند ، همان واکنش را داشتند."
"افراد ایستاده بودند و موج می زدند و می پرسیدند چه اتفاقی می افتد؟ ما مدت طولانی در آنجا در یک تخمیر مطلق نشستیم."
بمبشه
رونالدو یکی از بزرگترین ستارگان بازی جهان بود ، مردی که هواداران برزیل انتظار داشتند آنها را به یک عنوان پنجم جهان هدایت کند. تصور اینکه او بازی نمی کند ، ساده و غیرقابل تصور بود.
برای متن ، سعی کنید تصور کنید آرژانتین در بازی فینال جام جهانی بازی می کند و لیونل مسی از این تیم کنار می رود ، بدون اینکه هیچ گونه نشانه ای از مشکل یا مصدومیت نشان دهد.
این بزرگی بمبی بود که شامگاه تابستان ، 22 سال پیش ، در ورزشگاه فرانسه به زمین نشست. از آنجایی که این وقایع در مقابل تماشاگران تلویزیونی جهانی با صدها میلیون نفر از طرفداران روبرو شد ، هیچ کس تصور نمی کرد که چه خبر است.
موتسون به یاد می آورد: "همکار گزارشگر من ، ری استاببس ، دید که پله در صندوق تفسیر نشسته است." او فرار کرد و از او پرسید که این همه کار چیست. پله فقط دستان خود را باز کرد و گفت که او چیزی نمی داند. "
موتسون به طرز رنگ آمیزی وضعیت سردرگمی کامل را برای آنچه که مانند "نیم ساعت" احساس می شود توصیف می کند و تحویل برگه تیم اصلاح شده ، کمی برای پاک سازی کارها ندارد.
در این ترکیب جایگزین ، قرار بود رونالدو به عنوان شماره نه برزیل بازی کند. اما ، بدون هیچ توضیحی بیشتر ، هیچ کس نمی تواند با اطمینان بگوید که آیا رونالدو واقعاً بازی خواهد کرد تا زمانی که داور سوت را منفجر کرد و او را می دید که در وسط زمین ایستاده است.
رونالدو یک حرفه ای درخشان باشگاه داشت و برای بارسلونا و رئال مادرید بازی می کرد.
در آن لحظات نامعلوم ، نویسندگان برزیل ، فرانسوی و فوتبال از سراسر کره زمین به شدت ناکام بودند تا همه اینها را حس کنند. آیا ورق تیم اول اشتباه بود؟ یک تایپی؟ آیا این بازی سازی بود؟
آیا برزیلی ها سعی داشتند تیم فرانسه را از بازی خود دور کنند؟ در ورزشگاه ، همکار موتسون ، مهاجم سابق انگلیس ، گری لینکر ، آن را "بزرگترین بادگیر تاریخ فوتبال جام جهانی" توصیف کرد.
برای هر کسی که با قالب یک مناسبت بزرگ مانند این آشنا بود ، سرنخ های دیگری وجود داشت که چیزی برای برزیل بدتر شده است. موتسون می گوید خاطره ماندگار او از این رویداد عدم حضور بازیکنان آنها در زمین برای گرم کردن بود.
"من همیشه این را به یاد می آورم ، زیرا غیرمترقبه بود که یک تیم بیرون نروند و برخی از ورزش ها را انجام دهند. بدیهی است اتفاقات کاملاً زیادی در اتاق رختکن برزیل رخ می داد که ما در آن طرف نبودیم."
این کاملاً کم ارزش خواهد بود. آنچه بعداً معلوم شد این بود که بازیکنان برزیل ، که باید برای بزرگترین مسابقه حرفه ای خود آماده می شدند ، به شدت نگران دوست و هم تیمی تالسمان بودند.
دروازه بان دیدا که جزئی از ترکیب تیم ملی برزیل بود و 4 سال بعد با رونالدو قهرمان شد ، به سی ان ان گفت که وقتی او برای شام پیش از مسابقه وارد شد ، به طور معمول فضای شادی اتاق تیم تبخیر شده است.
"من می توانم ببینم که همه در چهره خود نگاه عجیب و غریبی داشتند ، در سکوت کامل ، برای برزیلی ها در طول فینال بسیار غیرمعمول. یک نفر گفت" رونالدو خوب نیست ، او به بیمارستان رفت. "
چند سال بعد نگذشته بود كه رونالدو اعتراف كرد كه در اتاقش تشنج را تجربه كرده و چند دقيقه بي هوش بود. هم اتاقیش روبرتو کارلوس به پزشك تیم فراخوانده شد و مجموعه ای از رویدادها را رقم زد كه هر اتفاقی را كه بعد از آن شب در این زمینه افتاد رقم می زند.
رونالدو در سال 2014 به بی بی سی گفت که سه ساعت را در بیمارستان گذراند و "هر کاری را که می توان تصور کرد" انجام داد. آزمایشاتی بوده است ، دارو وجود دارد ، اما در پایان نتیجه ای حاصل نشده است. وی گفت: "مثل این بود که تشنج هرگز اتفاق نیفتد."
دییدا توضیح داد: "هنوز کسی نمی داند چرا و چگونه این اتفاق افتاده است." "وقتی من به استادیوم رفتم ، او هنوز در بیمارستان بود. همه ما از او نگران و ناراحت بودیم ؛ ما درباره آنچه اتفاق می افتد روشن نبودیم."
برزیلی ها بدون هیچ موسیقی در اتوبوس تیم خود راهی بازی شدند و این نشان از نگرانی جدی آنها دارد
دیدا اضافه کرد: "وقتی که او گفت که می خواهد بازی کند ، یک انفجار شادی رخ داد ، کمی امید ؛ همه ما می دانستیم که رونالدو می تواند در یک مسابقه هر کاری انجام دهد."
رونالدو نوعی بازیکن megastar بود که مربی ماریو زاگالو به سختی می توانست به آن نگوید. تعویض او ، ادموندو ، به نیمکت تعویض ارسال شد ، اما برنامه بازی که در ساعتهای گذشته با عجله از نو تنظیم شده بود ، اکنون بدون هیچ زمان دیگری برای تجدید نظر کنار گذاشته شد.
شاید تصادفی نباشد که دو گل اول فرانسه از زیدان در کرنرهای کرنر به ثمر رسید و از شکافهایی در دفاع نامنظم برزیل استفاده کرد.
نقاشی های نقاشی دیواری گرافیتی ، ستاره فوتبال برزیل ، رونالدو ، نقاشی شده توسط هنرمند خیابانی برزیل ، پائولو کنسنتینو در جشن گرفتن از جام جهانی فیفا 2014.
پس از شروع بازی ، خیلی زود آشکار شد که رونالدو روی همه سیلندرها شلیک نمی کند. در حالی که بازی از قهرمانان مدافع فاصله می گرفت ، بازیکن 21 ساله سایه ای از بازیکنی بود که قبلاً موفق به دریافت دو جایزه بازیکن سال فیفا و چهار بار در راه رسیدن به فینال شده بود.
موتسون می گوید: "او حرکات مرکز بازی را به جلو پیش برد. اما مطمئناً او هیچ تاثیری روی بازی نمی گذارد." او گفت: "او فقط بازی بسیار متوسطی داشت و تیم برزیل نیز همینطور بود."
این مفسر کهنه کار تخمین می زند که وقایع پاریس به عنوان خارق العاده ترین کار او و فتنه بسیار طولانی پس از آن شب ادامه دارد ، با یکی از نظریه های متعدد توطئه که نشان می دهد نایک ، اسپانسر جدید این تیم ، زاگالو را تحت فشار قرار داده است تا رونالدو بازی کند. این موضوع حتی به یک جلسه رسیدگی بعدی دولت به پایان رسید ، اما هیچ گاه هیچ مدرکی برای تأیید چنین ادعایی وجود نداشت.
موتسون چهار سال بعد نیز در یوکوهاما فینال را فراخوانده بود ، و جالب ترین ارسال نامه برای رونالدو را روایت می کرد ، که از مصدومیت چند زانو بهبود یافته بود تا شش بار گلزنی کند و سپس دو بار دیگر در فینال 2002 مقابل آلمان.
این مسابقه ای بود که به ناچار خاطرات پاریس و برای رونالدو را دوباره زنده کرد ، آنهایی که بسیار دردناک بودند.
رونالدو توپ را به ثمر می رساند تا در دیدار نیمه نهایی جام جهانی فوتبال فیفا 2002 کره ژاپن ، 26 ژوئن 2002 ، در سایتاما ، ژاپن ، اولین گل را مقابل ترکیه به ثمر برساند.
رونالدو گفت که پس از ناهار در روز فینال ، نمی خواست بخوابد ، در هر صورت. وی در سال 2014 به بی بی سی گفت: "من خیلی می ترسیدم که این اتفاق دوباره رخ دهد."
نجات او دییدا بود که این بار هم اتاقی اش بود. دستور دروازه بان برای موفقیت؟ صحبت های زیادی و یک نقطه گلف در هتل تیم.
"او گفت ،" سلام من از خواب می ترسم زیرا نمی خواهم همین اتفاق بیفتد. " گفتم نگران نباشید ، آرام باشید ، زیرا این بار شما با روبرتو کارلوس نیستید! " دییدا به سی ان ان گفت ، که تا زمان شروع ضربه زدن با رونالدو می ماند ، حضور مهمی در ساعت نیاز مهاجم.
"استراحت کردیم ، [گلف] بازی کردیم ، سپس به خواب رفتیم ؛ هیچ اتفاقی نیفتاد. ما خوب ، خوشحال و آماده بازی شدیم."
دیدا در 91 بازی برای برزیل ظاهر شد و او به سه جام جهانی راه یافت. او در سال های 98 و '02 بازیکن تیم ملی بود و در سال 2006 در لیگ سلوچو به مرحله یک چهارم نهایی بازی می کرد.
اما ، بیشترین سهم وی در کشورش شاید فقط در یوکوهاما بوده است. لمس شخصی او در روز آن فینال شاید همه تفاوت هایی داشته باشد.
وقایع 12 ژوئیه 1998 چنان عجیب و غریب بود که همیشه برای برخی از آنها اسرارآمیز به نظر می رسید ، اما با کمک دییدا ، رونالدو در سال 2002 این پرونده را سرکوب کرد.