صبح زود در مریدن ، کانکتیکات است ، و یک زنبور عسل علوفه ای از گل به گل دیگر راه می یابد و در اینجا برای یک جرعه شهد متوقف می شود ، در آنجا برای یک دانه گرده. در تکه ای از گلها شناور می شود ، بدون تحمل امواج خاکی از وسایل نقلیه عبوری. در اینجا ، در خروجی 67 از بزرگراه صلیب Wilbur ، می توانید میان وعده های زیادی بخورید.
بخش کوچکی از رشد وحشی در اینجا با طراحی است. به طور خاص ، طراحی آدام بون. او یک طراح منظر حمل و نقل در بخش حمل و نقل کانکتیکات (DOT) است ، و او تماشا کرده است که این بخش از بزرگراه ها به یک زیستگاه گرده افشان تبدیل شود.
او اظهار داشت: "من تشویق می شوم" ، پس از چند فصل قطع کردن چمن زنی ، گل های وحشی ظاهر می شوند. "شما فقط باید ببینید چه چیزی پیش می آید."
آقای بون بخشی از شبکه ملی آژانس های دولتی ، تقسیمات بزرگراه ها و گروه های حفاظت در تلاش است زمین های عمومی را در کنار بزرگراه ها به عنوان زیستگاه برای کاهش گرده افشانها اختصاص دهد. در عمل ، این به معنای عمده کاهش کاشت است. چنین برنامه هایی با توجه به حفظ حیات وحش ، به سمت تغییر بزرگراه ها تغییر می کند.
جنیفر هاپ وود ، کارشناس ارشد حفاظت از گرده افشان برای انجمن Xerces for Conservation Invertebrate ، غیر انتفاعی زیست محیطی می گوید: پورتلند، اورگان. وی افزود: "ما باید واقعاً در مورد یافتن راه هایی برای حمایت از گرده افشانها در جایی که زندگی می کنیم ، در آنجا کار می کنیم ، جایی که سفر می کنیم واقعاً خلاق باشیم. ... بنابراین حاشیه جاده ها قطعه ای از این معما هستند. "
چند سال پس از آنکه وزارت خارجه ایالات متحده شروع به جدا کردن نقاط کنار جاده برای زیستگاه گرده افشان کرد ، این اره برقی در امتداد بزرگراه های کانکتیکات شکل می گیرد. آقای بون می گوید: "این یک برنامه در حال توسعه است" بدون آنکه یک نام رسمی داشته باشد ، "و یک استراتژی کاملاً متفاوت" از هنجارهای مخصوص پرورش مکرر.
اینگونه عمل می کند: آقای بون یا مقامات محلی ، جاده هایی را که می توانند وحشی نشوند ، بدون ایجاد خطر آتش سوزی یا جلوگیری از زهکشی ، چشم انداز رانندگان یا دسترسی به سازه های کنار جاده ، شناسایی می کنند. سپس آقای بون عمر گیاهان موجود را بررسی می کند. او می گوید: "ممکن است موارد خوبی از قبل وجود داشته باشد." با ذکر برخی گزینه ها از طریق تلفن - سوزان با چشم سیاه ، بلوز بزرگ و طلایی ، علائم خوبی هستند. او می گوید: "در این صورت ، بگذارید فقط آن را تنها بگذاریم." در غیر این صورت ، او بذر می کند و منتظر شکوفه ها است.
جاذبه کنار جاده
خانم هاپود نیز غافلگیر نیست که اطراف زیستگاههای کنار جاده را مسخره کند. او تابستان را در اوایل دهه 2000 میلادی شمرد و زنبور عسل را در کنار رودخانه های پر پیچ و خم کانزاس برای تحقیق در نظر گرفت. آنچه در آن زمان یک رشته تحصیلی نوپا بود از آن زمان توسط اداره بزرگراه فدرال تأیید و توسط برنامه کریدور پروانه پادشاهی باراک اوباما رئیس جمهور سابق سال 2015 تقویت شد. براساس وب سایت اداره بزرگراه فدرال ، امروز حداقل 33 ایالت زیستگاه های گرده افشانی را در کنار جاده خود دارند.
ایوان آبرامسون ، طراح سیستم های گرده افشانی و برنامه ریز در تعامل های منظر ، می گوید: اما این نوع ابتکارات فردی جنب و جوش دارد. شرکت وی مستقر در نورثمپتون ، ماساچوست ، مناظر اکولوژیکی را طراحی می کند.
وی می گوید: "دیدن تعداد زیادی زنبور در منظره یا دیدن تعداد زیادی گرده افشان لزوماً به معنای دوست داشتن گرده افشان نیست ، زیرا [ممکن است [حشرات] همه یک یا دو گونه باشند."
در اصل ، "همه گرده افشان ها با مشکل روبرو نیستند" ، رابرت Gegear ، زیست شناس حفاظت ، استاد استادی زیست شناسی در دانشگاه ماساچوست ، دارتموث ، و مشاور علمی در تعامل Landscape را تکرار می کند.
دکتر Gegear در زمین های حفاظت شده براونینگ فیلدز در لینکلن ، ماساچوست ماساچوست از گلهای وحشی دور می شود. او یک گلدان شرقی معمولی را در یک جمع از شبدر قرمز نشان می دهد. او می گوید ، این گونه زنبور عسل مشکل ندارد ، بر خلاف نان نیمه سیاه که در نزدیکی آن وزوز می زند.
"رویکرد جامع تر"
اما ساختن یک زیستگاه گرده افشانی بیولوژیکی واقعاً نیاز به تحقیقات و برنامه ریزی های خاص در سایت دارد ، و دیگر وقت آن را نمی گویم. دکتر Gegear هر هفته به سایت حفاظت از Browning Field می آید. نکته خوب این است که می توان اطلاعات را در مناطق زیستگاه به اشتراک گذاشت.
هدر مک کارگو ، بنیانگذار و مدیر اجرایی پروژه Wild Seed ، غیر انتفاعی در پورتلند ، ماین ، که گیاهان بومی را تبلیغ می کند ، می گوید ، اشتراک اطلاعات یک مشکل بزرگ است. خانم مک کارگو یک راهنمای میدانی 176 صفحه ای در مورد گونه های گیاهی و عملکرد مزارع ترجیحی آنها را با Maine DOT در سال 2018 نوشت.
وی با اشاره به برنامه های شناسایی گیاهان به عنوان یک منبع آسان دیگر گفت: "آنها نباید تصور کنند که هر گیاه که می بیند بد است یا باید چمن زنی شود." "این فقط ، چمن زنی به طور پیش فرض تبدیل شده است."
خانم مک کارگو می گوید ، علاقه در حال رشد است ، اگرچه "روند واقعاً کند است."
اما در توطئه های بزرگراه آقای بون ، اوضاع به خوبی پیش می رود. او می گوید: "کاهش چیدن به تنهایی تأثیر زیادی دارد." سال آینده در یک سایت ، آقای بون قصد دارد گل های وحشی موجود را به امید انتشار بیش از یک مکان طاس پیوند کند.
یک استراتژی قابل انجام برای سایر DOT ها: "فقط کاری را که می توانید مدیریت کنید شروع کنید."
سوار ماشین ها و دوچرخه سواران در مناطق حفاظت شده در لینکلن ، سوسک ها به طرز عادی از زیر ناحیه حرکت می کنند ، پشتهای زره پوش خود را به سمت یک خورشید فروزان می گذرانند.
دکتر Gegear شانه پروانه خود را شانه می زند و در زنبور عسل در گلها همسالش می کند. او می گوید: "ما باید افراد مشکل دار را هدف قرار دهیم." "ما باید رویکرد جامع تری داشته باشیم."